W dniu 31 marca 2019
roku w USA odbędą się protesty środowisk polonijnych skierowane przeciwko
prawu 115-171 (Act S.447), a także przeciwko kompromitującym zaniechaniom
Polskiego Rządu i Sejmu w tym zakresie. Protesty odbędą się pod hasłami:
„Repeal Fraudulent Act S.447”, „We Say NO to the Giveaway of Heirless
Property”, „Act S.447 is a Fraud” i „Act S.447 = Unconstitutional
Precedent”. Protesty dotyczyć
będą również agresywnych napaści słownych ze strony polityków Izraela i
Stanów Zjednoczonych, które zakłamując prawdę historyczną, oskarżają Polskę
o współudział w Holocauście. Protesty odbędą się w Nowym Jorku, Chicago, Bostonie, Los
Angeles, Hartford i Filadelfii.
9 maja 2018 roku
Prezydent Donald Trump podpisał ustawę S.447, obowiązującą obecnie jako
federalne prawo o numerze 115-171. Ustawa ta spotyka się z powszechnym
sprzeciwem polskich i polonijnych środowisk w Stanach Zjednoczonych i na
świecie, jako naruszająca obowiązujący porządek prawny, tak amerykański jak
i polski, oraz sankcjonująca nienależne roszczenia wobec Polski wysuwane
przez amerykańsko-żydowskie grupy lobbingowe, takie jak World Jewish
Restitution Organization. Przedmiotem tych roszczeń są nieruchomości i inne
aktywa pozostawione bezpotomnie i bezspadkowo przez obywateli Polski
narodowości żydowskiej, zamordowanych w czasie II wojny światowej przez
Niemców. Należy podkreślić, że roszczenia te zostały już, de facto,
zaspokojone, w formie nadzwyczajnej umowy międzynarodowej między Niemcami a
Izraelem, tzw. Umowy Luxemburskiej z roku 1952, w której to Niemcy przyjęły
na siebie pełną odpowiedzialność za eksterminację i inne zbrodnie
popełnione na mniejszości żydowskiej w Niemczech i we wszystkich krajach
okupowanych przez Niemcy, także w Polsce. Ponadto, roszczenia te zostały
zaspokojone również przez umowy indemnizacyjne pomiędzy Polską a Stanami
Zjednoczonymi, Wielka Brytanią, Francją, Kanadą, Szwecją, Danią,
Szwajcarią, Lichtensteinem, Holandią, Grecją, Norwegią, Austrią, Belgią i
Luxemburgiem.
Prawo 115-171 (Act
S.447) odwołuje się do wskazań Deklaracji Teresińskiej z roku 2009.
Deklaracja zawiera pozaprawne roszczenia rozmaitych organizacji żydowskich
wobec 46 krajów, których obywatele uczestniczyli w tej konferencji, w tym
także wobec Polski. Powyższe roszczenia obejmują aktywa pozostawione
bezpotomnie po II wojnie światowej przez Żydów, ofiary niemieckiego
ludobójstwa, będących obywatelami różnych państw, także przedwojennej
Polski. Deklaracja Teresińska nie daje USA mandatu do egzekwowania jej
postanowień oraz zawiera ona sformułowania, które są jawnie dyskryminujące
względem grup narodowych innych niż grupa żydowska, co czyni prawo 115-171
(Act S.447) niekonstytucyjnym.
Polska, ze względu
na wielkość swojej przedwojennej żydowskiej mniejszości, wydaje się być,
bez wątpienia, głównym adresatem tych roszczeń i to pomimo faktu utraty
przez Polskę większości terytoriów, na których owa mniejszość
zamieszkiwała. Amerykańskie żydowskie organizacje roszczeniowe nie są i
nigdy nie były prawnymi spadkobiercami obywateli II R.P. narodowości
żydowskiej, ani jakichkolwiek innych podmiotów prawnych działających w
Polsce przed II wojna światową. Wszystkie nieruchomości i aktywa pozostawione
po wojnie bezpotomnie, bez względu na przedwojenną przynależność narodową
ich właścicieli, przeszły, zgodnie z obowiązującymi normami prawa, na
własność polskiego Skarbu Państwa, podobnie jak dzieje się to w podobnych
przypadkach także w Stanach Zjednoczonych, i w innych krajach. Polska, do
dnia dzisiejszego, nie ustaliła oficjalnie rozmiaru szkód, których doznała
na skutek niemieckiej i sowieckiej okupacji, ani też nie uzyskała
stosownych reparacji wojennych.
Prawo 115-171 (Act
S.447) łamiąc obowiązujący porządek prawny i opierając się na
dyskryminującym pozostałe nacje precedensie, otwiera nowy etap na drodze,
której celem jest przekształcenie bezprawnych roszczeń materialnych w
prawnie akceptowane narzędzie ich windykacji. Innymi słowy, prawo 115-171
(Act S.447) otwiera furtkę dla wszelkich możliwych szantaży względem
Polski. Skutki ekonomiczne, społeczne i polityczne dla Polski i Polaków
mogą być bardzo dotkliwe, łącznie z ewentualną utratą suwerenności kraju.
Celem 115-171 (Act
S.447) jest wymuszenie na Polsce przekazania organizacjom roszczeniowym, na
drodze pozaprawnych, politycznych decyzji, aktywów pozostawionych
bezpotomnie i bezspadkowo po II wojnie światowej, przez obywateli polskich
narodowości żydowskiej lub też zaspokojenia tych roszczeń w sposób
alternatywny, na przykład za pomocą prywatyzacji polskich zasobów
naturalnych, jak to miało już miejsce w przypadku nieudanej prywatyzacji
Lasów Państwowych przez koalicję PO/PSL. Prawo 115-171 (Act S.447)
naruszając istniejące amerykańskie, polskie i międzynarodowe normy i
tradycje stawia Departament Stanu, i docelowo Kongres USA, w roli tak
„arbitra” jak i „windykatora” działającego na rzecz amerykańskich,
żydowskich środowisk roszczeniowych.
Mówiąc o
pozaprawnych roszczeniach, mówimy tu nie o prawach osób fizycznych lub
podmiotów prawnych, lub ich spadkobierców, do konkretnych nieruchomości i
aktywów, ale o roszczeniach podmiotów niemających absolutnie nic wspólnego
z byłymi właścicielami, których celem jest tak naprawdę wymuszenie na Polsce,
poprzez różnego rodzaju szantaże, oraz szkalowanie Polski na arenie
międzynarodowej, pozaprawnych nadań własnościowych lub kompensacji
finansowych.
Prawo S.115-171 (Act
S.447) nie tylko dostarcza nowa podstawę prawną, ale tworzy również
nieuczciwy mechanizm nacisku na polskie władze. Zwiastunem tych nacisków
były słowa Sekretarza Stanu Mike Pompeo w trakcie lutowej wizyty w
Warszawie, kiedy to zażądał on otwarcie od Polski - wbrew umowie
indemnizacyjnej pomiędzy Polską a USA z 1960 roku i wbrew polskiemu
Kodeksowi Cywilnemu – „uregulowania” kwestii żydowskiego mienia
pozostawionego bezpotomnie i bezspadkowo. O Polakach, którzy nigdy nie
otrzymali rekompensaty za straty wojenne od Niemiec, czy Rosji, Pompeo
niestety nie wspomniał ani słowem.
Tymczasem, polskie
władze wydają się lekceważyć fakt istnienia prawa 115-171 (Act S.447) i
zamilczają jego znaczenie, przekonując opinię publiczną, że nie będzie ono
miało żadnych praktycznych konsekwencji dla Polski i Polaków. Stojąc wobec
tego monumentalnego wyzwania, apelujemy do patriotycznych środowisk
polskich i polonijnych w Stanach Zjednoczonych i na świecie do podjęcia z
nami akcji protestacyjnej w tym zakresie, a media do rzetelnego przekazu
informacji.
Organizatorzy:
Komitet Ochrony
Pomnika Katynskiego i Obiektow Historycznych (New Jersey)
Polish American
Strategic Initiative
Narodowe Sily
Zbrojne Nowe Pokolenie (Chicago, Illinois)
Polish Heritage
Council of North America, Inc. (New York)
Polish American
Congress of Southern California (California)
|
Komentarze
Prześlij komentarz